Urzedów - www.urzedow.pl

Kaplica usytuowana jest około 100 metrów na zachód od ulicy Wodnej, w lesie nad strumykiem. Zgodnie z opisem diecezji lubelskiej sporządzonym przez księdza Boniewskiego oraz innymi źródłami, kaplica św. Otylii istniała już w XVII w., a kult Świętej najprawdopodobniej miał miejsce i wcześniej. Początkowo kaplica znajdowała się w pobliżu dzisiejszego cmentarza, przy ulicy Wodnej. Źródła wskazują na cudowny obraz, który znajdował się w kaplicy, a w 1781 r. został przeniesiony do kościoła. Stara, drewniana kaplica została rozebrana, a w jej miejscu wzniesiono nową budowlę w 1890 r. Obecna kaplica jest drewniana, o konstrukcji zrębowej, posadowiona na kamienno-drewnianej, wysokiej podstawie i oszalowana. W planie ma kształt zbliżony do kwadratu, zakończony trójbocznie od strony południowej. Dach posiada dwuspadowy, a w części trójbocznej trójspadowy, pokryty blachą. Wszystkie elewacje oszalowane są deskami, i są gładkie. W elewacji frontowej znajduje się prostokątny otwór drzwiowy, zakończony łukiem odcinkowym, z jednoskrzydłowymi drzwiami, płycinowymi, przeszklonymi. Nad wejściem umieszczona jest tablica z mottem do św. Otylii. W elewacjach bocznych znajduje się po jednym prostokątnym otworze okiennym. Okap dachu lekko wysunięty jest poza ściany i wsparty na dwóch drewnianych słupach w formie filarów, tworzących niewielki podcień. Na kalenicy, przy szczycie, znajduje się krzyż w glorii, osadzony na kopulastej podstawie. Kaplica opiera się na wysokiej, drewnianej podstawie (z desek), szerszej niż sam korpus kaplicy, krytej daszkiem, który oparty jest na kamiennej podmurówce. Z tej podstawy prowadzi prostokątny otwór wejściowy od wschodu, który prowadzi do miejsca, gdzie znajduje się "cudowne" źródełko św. Otylii. Wewnątrz kaplicy znajduje się ołtarz oraz figurka św. Otylii. Strop jest drewniany, płaski, a podłoga wykonana jest z desek.